20.04.2016 – o Krusi, Heli i Iskierce

Wczoraj zauważyłam u Helenki kolejnego ząbka – lewa, górna dwójka. I to nie, że się dopiero co przebiła, ale jest już jej połowa… Mama mało spostrzegawcza…

Wiecie jak wygląda przewijanie Krusi? Biorę ją sobie na przewijak, ściągam rajtuzki, gilam brzuszek, całuję stopki, dziecko się śmieje, ale leży spokojnie. Zmieniam pieluchę, znowu całuję stópki, ubieram rajstopki i stawiam na podłogę. A potem biorę Helenkę… I się zaczyna jazda bez trzymanki. Kładę ją na przewijak, ona się podnosi. Kładę raz jeszcze, ale znowu na nic. Kładę i przytrzymuję jedną ręką, ale mi się wywija. Za kolejnym razem przytrzymuję dwoma rękami, ale nie mam czym ściągnąć rajstopek… Usiłuję ściągnąć ustami… Stópek nie wycałuję, bo zostanę skopana, więc nie ryzykuję. Próbuję odpiąć pieluchę i wtedy Hela wstaje, bo oderwałam jedną rękę… Wrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!! Pisać dalej? Wwwwwwwwwwwwwwwwwrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr………………!!!!!!!!!!!!!!!!!

Bez Tusi jest taki spokój w domu… Naprawdę zupełnie co innego. Iskierka się pobuntowała, ale dziś już wróciła do normy. I to nawet wiem czemu… Dopiero niedawno odkryliśmy z Laurkiem pewną prawidłowość. W weekendy Iskierka szaleje, bo jest na naszych domowych lekach. Tzn. na dawkowaniu domowym. A w szpitalu to ją szprycują nie wiem czym i podejrzewam, że w ilościach przerażających. Rozmawiałam dziś z terapeutką i powiedziała mi, że w poniedziałek Iskierka była okropnie pobudzona i ciężko było cokolwiek wyegzekwować. We wtorek było już lepiej, a dzisiaj? Ideał… Ale z lekarką nie da się niczego ustalić. Bo nam mówi jedno, a potem przez przypadek (albo z obserwacji i domysłów) dowiadujemy się, że Iskierka dostaje jakieś mocne leki :(.